ഖിലാഫത്ത് പ്രസ്ഥാനത്തിന് പിന്തുണതേടി മലബാറിലെത്തുന്ന ഗാന്ധിജിയിൽ ഊന്നിക്കൊണ്ടാണ് ഗ്രന്ഥകാരൻ തുടങ്ങിവെക്കുന്നത്. ബ്രിട്ടീഷുകാർക്കെതിരായ ആ സമരം പിന്നീട് ദിശ മാറി കേരളം കണ്ട ഏറ്റവും വലിയ വർഗ്ഗീയകലാപമായ മാപ്പിള ലഹളയായി പരിണമിച്ചത് നമുക്കറിയാം. വംശീയശുദ്ധീകരണം (ethnic cleansing) എന്നുപോലും വിശേഷിപ്പിക്കാവുന്ന ഈ ഭീകരമായ നരനായാട്ട് സ്വാതന്ത്ര്യസമരത്തിന്റെ ഭാഗമാണെന്നു വാദിക്കുന്നവർ അതിനെതിരെ ഗാന്ധിജി നടത്തിയ തൃശ്ശിനാപ്പള്ളി പ്രസംഗം ഒന്നു വായിക്കുന്നതു നന്നായിരിക്കും (പേജ് 33). അക്കാലയളവിൽ അരങ്ങേറിയ ഭീതിദമായ അക്രമങ്ങളുടെ വിശദവിവരങ്ങൾ പുസ്തകത്തിൽ പിന്നെയും ഉണ്ട്. രാഷ്ട്രപിതാവിന്റെ സമരങ്ങൾ അക്രമരഹിതമെന്നു വിശേഷിപ്പിക്കുമെങ്കിലും തുടങ്ങിയതിനുശേഷം നിയന്ത്രണം നഷ്ടപ്പെട്ട് അക്രമത്തിലും വെടിവെപ്പിലും കൂട്ടമരണങ്ങളിലും കലാശിക്കുകയായിരുന്നു പതിവ്. റൗലറ്റ് നിയമത്തിനെതിരെയുള്ള സമരം, ഖിലാഫത്ത്, സൈമൺ കമ്മീഷനെതിരെയുള്ള പ്രതിഷേധം, ക്വിറ്റ് ഇന്ത്യാ സമരം അങ്ങനെ എത്രയെത്ര ഉദാഹരണങ്ങൾ!
തന്റെ രാഷ്ട്രീയചിന്താഗതിക്കെതിരായ പാതയിൽ പ്രവർത്തിക്കുന്നവരെ ഗാന്ധിജി അവഗണിച്ചിരുന്നതായിട്ടാണ് കാണുന്നത്. വൈസ്രോയി ഇർവിൻ പ്രഭുവുമായി സന്ധി ചെയ്ത അദ്ദേഹം വധശിക്ഷയ്ക്കു വിധിക്കപ്പെട്ട ഭഗത് സിംഗിന്റെ ശിക്ഷ ഇളവു ചെയ്യിക്കാനുള്ള വ്യവസ്ഥ കരാറിൽ ഉൾപ്പെടുത്തിയില്ല. ഇന്ത്യയിലെ യുവാക്കളുടെ രോഷം ഗാന്ധിജിയുടെ നേരെ അണപൊട്ടിയൊഴുകാൻ ഇടയാക്കിയ സംഭവമായിരുന്നു അത്. അക്രമരാഹിത്യം പ്രായോഗികമാണോ അല്ലയോ എന്നുപോലും നോക്കാതെ അതിൽ മുറുകെ പിടിക്കുന്ന ആളായിരുന്നു മഹാത്മജി. മരിക്കാൻ ആളുകൾ സ്വയം തയ്യാറായാൽ അധികം പേരെ കൊല്ലാൻ ഹിറ്റ്‌ലർ, മുസോളിനി എന്നീ സ്വേച്ഛാധിപതികൾ തയാറാവുകയില്ല എന്നാണദ്ദേഹം വിശ്വസിച്ചിരുന്നത്. ആയുധം ഉപേക്ഷിച്ച് ആത്മീയശക്തി കൊണ്ട് ബ്രിട്ടീഷ് ജനത ഹിറ്റ്‌ലറെ നേരിടാൻ തയാറാകണമെന്ന ഉപദേശം കേട്ട് വൈസ്രോയി പൊട്ടിച്ചിരിച്ചുപോയി!
വിവിധദേശങ്ങളിലെ ചരിത്രസംഭവങ്ങളെ തീയതികളുടെ അടിസ്ഥാനത്തിൽ സംയോജിപ്പിച്ചുകൊണ്ടുള്ള ഒരു നൂതനരീതിയാണ് ഗോപാലകൃഷ്ണൻ അവലംബിച്ചിരിക്കുന്നത്. എങ്കിലും ചിലയിടത്തൊക്കെ സ്വന്തം തൊഴിൽ കൂടിയായ പത്രറിപ്പോർട്ടിംഗ് ശൈലിയിലേക്ക് തെന്നിവീഴുന്നുമുണ്ട്. ഒരു സംഘമോ കമ്മറ്റിയോ രൂപീകരിച്ചതിനെക്കുറിച്ച് പറയുമ്പോൾ അതിലെ എല്ലാ അംഗങ്ങളുടേയും പേരുകൾ നിരത്തിവെക്കാതിരിക്കാൻ അദ്ദേഹത്തിനു സാധിക്കുന്നില്ല. 1931-ൽ തിരുവനന്തപുരത്തു നടന്ന മദ്യഷാപ്പ് പിക്കറ്റിങ്ങിൽ കെ. ജി. കുഞ്ഞുകൃഷ്ണപിള്ള, സി. നാരായണപിള്ള, സി. ഐ. പരമേശ്വരൻ പിള്ള, പി. എൻ. കൃഷ്ണപിള്ള, ടി. എസ്. കൊച്ചുകൃഷ്ണപിള്ള, കോട്ടൂർ കുഞ്ഞുകൃഷ്ണപിള്ള, ടി. കെ. നാരായണപിള്ള, വി. കെ. ഗോപാലകൃഷ്ണപിള്ള എന്നീ 'പിള്ളമാർ' സംബന്ധിച്ചുവെന്ന വസ്തുതക്ക് (പേജ് 139) ചരിത്രത്തിന്റെ വിശാലമായ കാൻവാസിൽ എന്താണ് പ്രസക്തി?
താൻ ജോലിചെയ്യുന്ന മാതൃഭൂമി പത്രത്തിന്റെ വികാസഘട്ടങ്ങളേയും ഈ പേജുകളിലൂടെ ഗ്രന്ഥകാരൻ പരാമർശിക്കുന്നുണ്ട്. പത്രത്തിന്റെ മാനേജിങ് ഡയറക്ടർ ആയ എം. പി. വീരേന്ദ്രകുമാർ ആണ് പുസ്തകത്തിന്റെ അവതാരിക തയ്യാറാക്കിയിരിക്കുന്നത്. തന്റെ പത്രമുതലാളിയുടെ കുടുംബമാഹാത്മ്യവും ഗ്രന്ഥകർത്താവ് സൂത്രത്തിൽ എടുത്തു പുറത്തിടുന്നുണ്ട്. സ്വർണാഭരണങ്ങൾ ഗാന്ധിജിയുടെ ഹരിജനോദ്ധാരണഫണ്ടിലേക്ക് സംഭാവന ചെയ്തതായി രേഖപ്പെടുത്തുന്ന (പേജ് 174) മണിയംകോട് കൃഷ്ണഗൗണ്ടർ വീരേന്ദ്രകുമാറിന്റെ മുത്തച്ഛനാണ്. രാഷ്ട്രപിതാവിന്റെ മരണം സ്വന്തം കാറിൽ സഞ്ചരിച്ച് നാട്ടുകാരോട് വിളിച്ചുപറഞ്ഞുവെന്ന് സൂചിപ്പിച്ചിരിക്കുന്ന (പേജ് 399) എം. കെ. ജിനചന്ദ്രനാവട്ടെ അദ്ദേഹത്തിന്റെ പിതൃസഹോദരനും! പുസ്തകം പ്രസാധനം ചെയ്തിരിക്കുന്നത് മാതൃഭൂമി തന്നെയാകുമ്പോൾ അൽപ്പം കൈമണി അസ്ഥാനത്തല്ല!
Book Review of 'Hey Ram!' by Malayinkeezhu Gopalakrishnan
ISBN: 9788182644915
No comments:
Post a Comment