'ആടുജീവിതം' എന്ന ഒറ്റകൃതിയിലൂടെ മലയാളസാഹിത്യനഭസ്സിൽ ജ്വലിച്ചുയർന്ന നക്ഷത്രമാണ് ബെന്യാമിൻ. പ്രവാസജീവിതത്തിന്റെ കയ്പ്പും ചവർപ്പും, തെളിഞ്ഞ ഭാഷയിലൂടെ പറഞ്ഞ ആ ഗ്രന്ഥം ഗൾഫ് സാഹിത്യത്തിന്റെ ഒരനിവാര്യതയായിരുന്നു. 'ആടുജീവിതം' ഇതുവരെ വായിച്ചിട്ടില്ലാത്തതുകൊണ്ട് കൂടുതൽ അലങ്കാരങ്ങളൊന്നും എനിക്കു നൽകാനാവില്ല. എങ്കിലും അതിന്റെ കർത്താവ് ഒരു ലേഖനസമാഹാരമിറക്കിയതു കണ്ടപ്പോൾ അത് തീർച്ചയായും വായിക്കണമെന്നും തോന്നി. പുസ്തകം നിരാശപ്പെടുത്തിയില്ല.
മലയാളിയുടെ ഗൾഫ് വാസം പ്രവാസമല്ല, മറിച്ച് കുടിയേറ്റമാണ് എന്ന് ബെന്യാമിൻ നമുക്കു കാണിച്ചുതരുന്നു. സ്വന്തം നാട് എന്നെന്നേക്കുമായി ഉപേക്ഷിക്കാൻ നിർബന്ധിതരായി അന്യനാടുകളിൽ എത്തിപ്പെട്ട് അവിടെ സ്വന്തം വേരുകൾ ഉറപ്പിക്കാൻ വിധിക്കപ്പെട്ടവരാണ് യഥാർത്ഥത്തിൽ പ്രവാസികൾ. എന്നാൽ മലയാളി കേരളത്തിലുള്ള സ്വന്തം വേരുകൾ ഒരിക്കലും അറുത്തെറിയുന്നില്ല, അവനെ ഗൾഫ് രാജ്യങ്ങളിലെ പൗരനായി ആ നാടുകൾ ഒരിക്കലും സ്വീകരിക്കാൻ പോകുന്നുമില്ല. മൂലധനത്തിന്റെ പ്രയാണത്തെ തൊഴിൽസമൂഹം പിന്തുടരുന്ന പ്രവണതയുടെ ഒരു മൂർത്തീകരണം മാത്രമാണ് ഗൾഫിലേക്കുള്ള മലയാളിയുടെ കുടിയേറ്റം. കേരളത്തോടുള്ള ഈ പൊക്കിൾക്കൊടിബന്ധം മുറിക്കാത്തതുകൊണ്ടാവണം പ്രവാസിസാഹിത്യത്തിന് ഗൾഫിൽ കാര്യമായ നാമ്പുകൾ സൃഷ്ടിക്കാൻ കഴിയാതെ പോയത്. ജോലിസ്ഥിരത ഇല്ലാതിരുന്നതിനാലും നാട്ടിലേക്ക് എപ്പോൾവേണമെങ്കിലും മടങ്ങേണ്ടിവരുമെന്നതിനാലും അവന്റെ സർഗാത്മകത കേരളത്തിലെ എഴുത്തുകാരുടെ സ്ഥിരം ഭൂമികകളിൽ വീണ്ടും വീണ്ടും അലഞ്ഞുനടന്നു.
ആകെ 36 ലേഖനങ്ങളുള്ള ഈ പുസ്തകത്തിൽ ബെന്യാമിൻ തന്റെ സാഹിത്യജീവിതത്തിന്റെ ഉയർച്ചകൾ വിശദമായി വിവരിക്കുന്നു. ഗൾഫിലെ ജോലി വായനക്ക് ഒരു തടസ്സമാകേണ്ടതില്ലെന്നുമാത്രമല്ല, ഒരാൾക്ക് ജീവിതത്തിൽ വായിക്കാൻ സമയം കിട്ടുന്നില്ല എന്നുപറഞ്ഞാൽ അയാൾ അത്രത്തോളം പ്രാധാന്യമേ അതിനുകൊടുക്കുന്നുള്ളൂ എന്നാണ് അദ്ദേഹത്തിന്റെ അഭിപ്രായം. തീർത്തും തനതായ ഒട്ടേറെ അഭിപ്രായങ്ങൾ നമുക്കിതിൽ നിരീക്ഷിക്കാം. പൂർണ്ണതൃപ്തിയോടെയും സൗഖ്യത്തോടെയും കഴിയുന്ന ഒരാൾക്ക് എഴുതാൻ കഴിയില്ല. 'വരുംവരായ്കകളെക്കുറിച്ച് ആലോചിച്ചുറപ്പിച്ച് ഗ്രീൻസോൺ എന്നുവിളിക്കാവുന്ന ഒരു സുരക്ഷിത ഇടത്തിലേക്ക് കയറിനിന്ന് ആർക്കും അവന്റെ ആത്മാവിന് തൃപ്തികരമായ രീതിയിൽ എഴുതാനാവില്ല' എന്ന ബെന്യാമിന്റെ നിരീക്ഷണം പൂർണ്ണമായും ശരിയാണ്. എന്നാൽ ഗൾഫ് നാടുകളിൽ സ്വതവേതന്നെ നിലനിൽക്കുന്ന ചില നിയന്ത്രണങ്ങൾ മലയാളിയുടെ എഴുത്തിനും തടസ്സം സൃഷ്ടിക്കുന്നില്ലേ? ഉണ്ട്, എന്നുതന്നെയാണ് അദ്ദേഹത്തിന്റെ നിഗമനവും. 'സ്വന്തം മനസ്സിനെ വിലങ്ങണിയിക്കുന്നതോടെ എഴുത്തിൽ നഷ്ടപ്പെടുന്നത് അതിന്റെ ആത്മാവല്ലാതെ മറ്റൊന്നുമല്ലെന്നും, ആ ആത്മനഷ്ടമാണ് ഗൾഫിലെ എഴുത്തിൽ കാണുന്ന ശൂന്യയിടമെന്നും' അദ്ദേഹം പറഞ്ഞുവെക്കുന്നു.
ലേഖനങ്ങൾ, നിരീക്ഷണങ്ങൾ, സാഹിത്യവിചാരങ്ങൾ എന്നിങ്ങനെ മൂന്നു ഭാഗങ്ങളായി വേർതിരിച്ചിരിക്കുന്ന ഈ സമാഹാരം വളരെ വിശാലമായ ഒരു ധൈഷണികമേഖലയുടെ സ്ഫുലിംഗങ്ങൾ വെളിവാക്കുന്നുണ്ട്. ഗൾഫുകാരനെ പിഴിയാൻ കച്ചകെട്ടിയിറങ്ങുന്ന മതനേതാക്കൾ മുതൽ, വർഗ്ഗീയമായി ചേരിതിരിഞ്ഞുനടത്തുന്ന വിദ്യാരംഭങ്ങളിലൂടെ, അത് സിനിമാറ്റിക് ഡാൻസ് നൃത്തത്തിലെ ഉത്തരാധുനികതയാണെന്ന കണ്ടെത്തലിൽ എത്തിനിൽക്കുന്നു. ഓർമ്മക്കുറിപ്പുകൾ, മലയാളത്തിലെ കഴിഞ്ഞ അരനൂറ്റാണ്ടിലെ സാഹിത്യസരണികൾ, കൂടെയെഴുതുന്നവരുടെ കിതപ്പും തളർച്ചയുമെല്ലാം നമുക്കിതിൽ വായിക്കാം. ആത്മവിശ്വാസമുള്ള ഒരു എഴുത്തുകാരൻ ഈ പേജുകളിൽ നിറഞ്ഞുനിൽക്കുന്നു.
പുസ്തകം ശുപാർശ ചെയ്യുന്നു.
Book Review of 'Green Zoninu Veliyilninnu Ezhuthumbol' by Benyamin
ISBN: 9788182663060
മലയാളിയുടെ ഗൾഫ് വാസം പ്രവാസമല്ല, മറിച്ച് കുടിയേറ്റമാണ് എന്ന് ബെന്യാമിൻ നമുക്കു കാണിച്ചുതരുന്നു. സ്വന്തം നാട് എന്നെന്നേക്കുമായി ഉപേക്ഷിക്കാൻ നിർബന്ധിതരായി അന്യനാടുകളിൽ എത്തിപ്പെട്ട് അവിടെ സ്വന്തം വേരുകൾ ഉറപ്പിക്കാൻ വിധിക്കപ്പെട്ടവരാണ് യഥാർത്ഥത്തിൽ പ്രവാസികൾ. എന്നാൽ മലയാളി കേരളത്തിലുള്ള സ്വന്തം വേരുകൾ ഒരിക്കലും അറുത്തെറിയുന്നില്ല, അവനെ ഗൾഫ് രാജ്യങ്ങളിലെ പൗരനായി ആ നാടുകൾ ഒരിക്കലും സ്വീകരിക്കാൻ പോകുന്നുമില്ല. മൂലധനത്തിന്റെ പ്രയാണത്തെ തൊഴിൽസമൂഹം പിന്തുടരുന്ന പ്രവണതയുടെ ഒരു മൂർത്തീകരണം മാത്രമാണ് ഗൾഫിലേക്കുള്ള മലയാളിയുടെ കുടിയേറ്റം. കേരളത്തോടുള്ള ഈ പൊക്കിൾക്കൊടിബന്ധം മുറിക്കാത്തതുകൊണ്ടാവണം പ്രവാസിസാഹിത്യത്തിന് ഗൾഫിൽ കാര്യമായ നാമ്പുകൾ സൃഷ്ടിക്കാൻ കഴിയാതെ പോയത്. ജോലിസ്ഥിരത ഇല്ലാതിരുന്നതിനാലും നാട്ടിലേക്ക് എപ്പോൾവേണമെങ്കിലും മടങ്ങേണ്ടിവരുമെന്നതിനാലും അവന്റെ സർഗാത്മകത കേരളത്തിലെ എഴുത്തുകാരുടെ സ്ഥിരം ഭൂമികകളിൽ വീണ്ടും വീണ്ടും അലഞ്ഞുനടന്നു.
ആകെ 36 ലേഖനങ്ങളുള്ള ഈ പുസ്തകത്തിൽ ബെന്യാമിൻ തന്റെ സാഹിത്യജീവിതത്തിന്റെ ഉയർച്ചകൾ വിശദമായി വിവരിക്കുന്നു. ഗൾഫിലെ ജോലി വായനക്ക് ഒരു തടസ്സമാകേണ്ടതില്ലെന്നുമാത്രമല്ല, ഒരാൾക്ക് ജീവിതത്തിൽ വായിക്കാൻ സമയം കിട്ടുന്നില്ല എന്നുപറഞ്ഞാൽ അയാൾ അത്രത്തോളം പ്രാധാന്യമേ അതിനുകൊടുക്കുന്നുള്ളൂ എന്നാണ് അദ്ദേഹത്തിന്റെ അഭിപ്രായം. തീർത്തും തനതായ ഒട്ടേറെ അഭിപ്രായങ്ങൾ നമുക്കിതിൽ നിരീക്ഷിക്കാം. പൂർണ്ണതൃപ്തിയോടെയും സൗഖ്യത്തോടെയും കഴിയുന്ന ഒരാൾക്ക് എഴുതാൻ കഴിയില്ല. 'വരുംവരായ്കകളെക്കുറിച്ച് ആലോചിച്ചുറപ്പിച്ച് ഗ്രീൻസോൺ എന്നുവിളിക്കാവുന്ന ഒരു സുരക്ഷിത ഇടത്തിലേക്ക് കയറിനിന്ന് ആർക്കും അവന്റെ ആത്മാവിന് തൃപ്തികരമായ രീതിയിൽ എഴുതാനാവില്ല' എന്ന ബെന്യാമിന്റെ നിരീക്ഷണം പൂർണ്ണമായും ശരിയാണ്. എന്നാൽ ഗൾഫ് നാടുകളിൽ സ്വതവേതന്നെ നിലനിൽക്കുന്ന ചില നിയന്ത്രണങ്ങൾ മലയാളിയുടെ എഴുത്തിനും തടസ്സം സൃഷ്ടിക്കുന്നില്ലേ? ഉണ്ട്, എന്നുതന്നെയാണ് അദ്ദേഹത്തിന്റെ നിഗമനവും. 'സ്വന്തം മനസ്സിനെ വിലങ്ങണിയിക്കുന്നതോടെ എഴുത്തിൽ നഷ്ടപ്പെടുന്നത് അതിന്റെ ആത്മാവല്ലാതെ മറ്റൊന്നുമല്ലെന്നും, ആ ആത്മനഷ്ടമാണ് ഗൾഫിലെ എഴുത്തിൽ കാണുന്ന ശൂന്യയിടമെന്നും' അദ്ദേഹം പറഞ്ഞുവെക്കുന്നു.
ലേഖനങ്ങൾ, നിരീക്ഷണങ്ങൾ, സാഹിത്യവിചാരങ്ങൾ എന്നിങ്ങനെ മൂന്നു ഭാഗങ്ങളായി വേർതിരിച്ചിരിക്കുന്ന ഈ സമാഹാരം വളരെ വിശാലമായ ഒരു ധൈഷണികമേഖലയുടെ സ്ഫുലിംഗങ്ങൾ വെളിവാക്കുന്നുണ്ട്. ഗൾഫുകാരനെ പിഴിയാൻ കച്ചകെട്ടിയിറങ്ങുന്ന മതനേതാക്കൾ മുതൽ, വർഗ്ഗീയമായി ചേരിതിരിഞ്ഞുനടത്തുന്ന വിദ്യാരംഭങ്ങളിലൂടെ, അത് സിനിമാറ്റിക് ഡാൻസ് നൃത്തത്തിലെ ഉത്തരാധുനികതയാണെന്ന കണ്ടെത്തലിൽ എത്തിനിൽക്കുന്നു. ഓർമ്മക്കുറിപ്പുകൾ, മലയാളത്തിലെ കഴിഞ്ഞ അരനൂറ്റാണ്ടിലെ സാഹിത്യസരണികൾ, കൂടെയെഴുതുന്നവരുടെ കിതപ്പും തളർച്ചയുമെല്ലാം നമുക്കിതിൽ വായിക്കാം. ആത്മവിശ്വാസമുള്ള ഒരു എഴുത്തുകാരൻ ഈ പേജുകളിൽ നിറഞ്ഞുനിൽക്കുന്നു.
പുസ്തകം ശുപാർശ ചെയ്യുന്നു.
Book Review of 'Green Zoninu Veliyilninnu Ezhuthumbol' by Benyamin
ISBN: 9788182663060
No comments:
Post a Comment